اثرات استفاده از مکمل سلنیوم و ویتامین e بر عملکرد تولید مثلی میش های بومی استان گیلان

هدف از این تحقیق بررسی اثر سلنیوم و ویتامین e روی عملکرد تولید مثلی میشهای استان گیلان بود. بدین منظور 60 میش تالشی 3 ساله (با میانگین وزنی 2±38 کیلوگرم) در یک طرح کاملا تصادفی در دو منطقه گیلان (املش و ماسال) به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند (هر منطقه 30 راس). در میش های گروه اول هیچگونه درمانی صورت نگرفت (گروه شاهد). به میش های گروه دوم قبل از قوچ اندازی و بره زایی 10 میلی لیتر سلنیوم+ویتامینe (با نام تجاری سلنوفرول) داخل عضلانی تزریق شد. میش های گروه سوم قبل از قوچ اندازی تا بره زایی و بمدت 6 ماه، 3/0 میلی گرم مکمل سلنیت سدیم و 20 واحد بین المللی ویتامین e در کیلوگرم ماده خشک کنسانتره بصورت خوراکی دریافت کردند. برای بررسی تفاوت بین دو شهر از طرح بلوک های کاملا تصادفی استفاده شد. صفات تولید مثلی باروری، باروری در اولین فحلی، چندقلوزایی، قصر، بره دهی، زایش و همچنین وزن تولد مورد بررسی قرار گرفتند. براساس نتایج به دست آمده، وزن تولد و صفات تولید مثلی مورد نظر تفاوت معنی داری را بین تیمارها، در دو منطقه املش و ماسال نشان ندادند ( 05/0 < p ). نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از سلنیوم همراه با ویتامین e نتوانست باعث بهبود عملکرد تولیدمثلی میش های تالشی شود.